کنایه از ادبار و بدبختی. خشکی بخت. (آنندراج) : نم نگیرد ساغرم از خشکی طالع کلیم چون حباب از کاسه ای خود را بدریا می زنم. کلیم (دیوان چ بیضائی ص 285). خشکی طالع ما سد سکندر گردید ورنه پستان نصیب این همه بی شیر نبود. صائب (از آنندراج)
کنایه از ادبار و بدبختی. خشکی بخت. (آنندراج) : نم نگیرد ساغرم از خشکی طالع کلیم چون حباب از کاسه ای خود را بدریا می زنم. کلیم (دیوان چ بیضائی ص 285). خشکی طالع ما سد سکندر گردید ورنه پستان نصیب این همه بی شیر نبود. صائب (از آنندراج)